بند 3

گام ۱

- شناسایی مهم ترین نشانگرهای وضعیت مطلوب: در این گام، مهم ترین نشانگرهای وضعیت مطلوب مبحث مربوط، برگرفته از «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، «سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در افق ۱۴۰۴»، «سیاست های کلی نظام»، «بیانات حضرت امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی(مدظله العالی)» و سایر منابع معتبر معرفی شد.

گام ۲

- تعیین چالش ها: در این گام، ضمن بررسی وضعیت موجود در هر مبحث، مبتنی بر نشانگر های ارائه شده و به استناد گزارش های رسمی مراجع مسؤول و نیز تحلیل شکاف بین وضع موجود و مطلوب، مهمترین و ملموس ترین عارضه های موجود در نظام مورد بحث که مانعی در مسیر بهره برداری از فرصت های پیشِ رو و یا حذف عوامل بازدارنده قلمداد می شوند، شناسایی شد.

گام ۳

- شناسایی عوامل اصلی بروز چالش ها: تجویز اقدامات مؤثر بر رفع چالش ها نیازمند شناخت عوامل به وجود آورنده آن ها است. در شناخت عوامل نیز باید تا حد امکان از علل روبنایی عبور کرده و به علل ریشه ای دست یافت. لذا در این گام متناظر با هر چالش، زنجیره علّی بروز آن تحلیل و علل ریشه ای در دو سطح خُرده سیستم ها و رویکردی شناسایی شد.

علل خُرده سیستم ها در ابعاد خُرده سیستم مدیریتی (ساختار و تشکیلات، فرایندها، سرمایه انسانی)، خُرده سیستم پولی (نقدینگی، نرخ سود بانکی، بازار بین بانکی)، خُرده سیستم مالی (منابع بانکی، بازار سرمایه، تأمین سرمایه خارجی)، خُرده سیستم تجاری (واردات، صادرات، نظام ارزی، تراز تجاری، نظام تعرفه ای، قاچاق) و خُرده سیستم تولید (فناوری، دانش، بازار، نهاده های اولیه، زنجیره ارزش، بهره وری) شناسایی شد.

علل رویکردی هم که نمایانگر باورها و انگاره های ذهنی سیاست گذاران و مدیران مرتبط با مبحث موردنظر هست، بر بستر گفتمان های رایج و یا معرف ابعاد انگیزشی ناخودآگاه مبحث، واکاویده شد. در این گام، زنجیره علّی بروز چالش ها به استناد گزارش های معتبر و برگزاری جلسات نخبگانی شناسایی شد.

گام ۴

- تدوین چرخش های تحول آفرین: در گام چهارم، چرخش های تحول آفرین هر مبحث با توجه به چرخش های تحول آفرین کلان و مبتنی بر علل رویکردی و در سطح باورهای بنیادین حاکم بر سیاست ها و برنامه های آن مبحث به عنوان تغییرات در جهت گیری های حکمرانی دولت در آن مبحث، تعیین گردید. این چرخش ها سویه های اصلی راهبردهای آن مبحث را تشکیل می دهند.

گام ۵

- انتخاب عوامل خُرده سیستم ها: در بروز یک چالش، مجموعه متعددی از علل خُرده سیستم ها با درجه اهمیت متفاوت نقش دارند. استفاده بهینه از توان تحولی دولت ایجاب می نماید که از توجه هم زمان و همسان به تمامی عوامل اجتناب و بر عواملی تمرکز شود که نقش اساسی در بروز و همچنین اصلاح چالش ها دارند. این عوامل، نقش اهرمی و محرک را برای سایر عوامل دارند و انتظار می رود با اصلاح یا رفع آن ها، وضعیت یک یا چند چالش به شکل معناداری بهبود یابد . در این گام، علل خُرده سیستم ها با دو شاخص «تکرار» (اثرگذار در بروز چالش های متفاوت) و «تأثیرگذاری» (میزان اثرگذاری در بروز چالش) انتخاب شدند.

گام ۶

- تدوین راهبردها: راهبردها، مسیر اصلی اصلاح یا رفع عوامل هستند که به فراخور برای رفع هر یک از علل خُرده سیستم ها و با توجه به چرخش های تحول آفرین موضوع تدوین گردید. در این گام، راهبردها بر اساس مبانی نظری، مطالعات تطبیقی و نظرات شماری از نخبگان و صاحب نظران و مدیران ارشد دولت تدوین شد.

گام ۷

- تدوین اقدامات: در گام هفتم، به منظور تحقق راهبردهای تحولی، مجموعه ای از اقدامات معرفی شد که علاوه بر دارا بودن رویکرد تحولی، عوامل را به صورت پایدار رفع و یا به طور معناداری اصلاح نماید. اقدامات منتخب باید ضمن سازگاری با نگرشی نظام مند، بتواند بازخوردهای محیطی و تغییرات احتمالی برآمده از اجرا را در مناسبات افراد و نهادها مد نظر قرار دهد و موجد وضعیت تعادلی جدیدی در جامعه شود که به برگشت ناپذیری عوامل بیانجامد.

برای اطمینان از امکان پذیری تحقق تحول، اقدامات بر اساس چهار معیار «چارچوب اختیارات دولت و دستگاه های اجرایی»، «منابع مالی قابل تحقق و سرمایه های انسانی دولت»، «میزان آمادگی های نهادی دستگاه ها جهت تحقق برنامه تحول» و «دوره زمانی پیشِ روی دولت» مورد ارزیابی قرار گرفت.

به منظور تدوین اقدامات تحولی، با اسناد برنامه های پیشین، مطالعات تطبیقی، مصاحبه های تفصیلی و جلسات هم اندیشی و طوفان فکری از نظرات برخی از نخبگان، صاحب نظران و مدیران دولت استفاده شد.

گام ۸

- نگاشت نهادی و تعیین زمان بندی اجرا: تحقق اقدامات مستلزم تعیین متولی مشخص و زمان بندی اجرا است. لذا در این گام مبتنی بر مأموریت ها و شرح وظایف دستگاه های اجرایی و در چارچوب زمان تعیین شده برای تحقق شعارهای انتخاباتی ریاست جمهوری، برای هر یک از اقدامات، واحد سازمانی مسؤول، دستگاه و یا دستگاه های همکار و زمان بندی اجرا در سه دوره زمانی «کوتاه مدت»، «میان مدت» و «بلندمدت» تعیین شد.

شکل ۱: روش شناسی تدوین برنامه تحول بخش های پیشران و موضوعات فرابخشی