فصل هفتم
- صدور کارت شناسایی
ماده 38
ماده 38
- در نقاطی که دولت مقتضی بداند و اعلام کند کسانی که سن آنان از 15 سال به بالا است باید دارای کارت شناسائی بوده و همیشه آنرا همراه داشته باشند. کارت شناسائی حاوی مشخصات و اثر انگشت و عکس و نشانی محل سکونت و گروههای اصلی خون خواهد بود.ترتیب صدور و ترتیب درج مشخصات دارنده کارت شناسائی و چگونگی تحصیل اطلاعات مربوط بسکونت و سایر اطلاعات از قبیل گروه خون و اشخاصی که برای صغار و مجانین کارت شناسائی اخذ نمایند در آئیننامه اجرائی تعیین خواهد شد.
ماده 39
ماده 39 (منسوخه 13ˏ11ˏ1358)
- بمنظور ثبت مشخصات ساکنان شهرها و روستاها از تاریخ اجرای این قانون ظرف مدتی که از طرف دولت تعیین و اعلام خواهد شد سرپرست هر خانوار موظف است نشانی محل یا محلهای سکونت اعم از ملکی یا استیجاری را همراه با مشخصات خود و کلیه افرادی که با او زندگی می کنند به کلانتری یا شهربانی یا ژاندارمری محل سکونت خود (حسب مورد) کتباً اعلام و رسید دریافت دارند. افرادی که بصورت انفرادی یا جمعی زندگی می کنند نیز مشمول این مقررات خواهند بود. هرگاه محل سکونت افراد تغییر یابد سرپرست خانوار یا کسانیکه بصورت انفرادی یا جمعی زندگی می کنند مکلفند حداکثر ظرف پانزده روز مراتب را بکلانتری یا شهربانی یا ژاندارمری محل (حسب مورد) اعلام کنند.کلیه موجرین اعم از مالک و نماینده او نیز موظفند پس از عقد اجاره اعم از رسمی یا غیررسمی مشخصات مستأجر یا مستأجرین خود را حداکثر ظرف 48 ساعت به کلانتری یا شهربانی یا ژاندارمری محل مورد اجاره (حسب مورد) اعلام دارند.
متخلفین از مقررات فوق یا کسانیکه اعلام خلاف واقع نمایند برای مرتبه اول بجزای نقدی از پنجهزار و یک ریال تا سی هزار ریال محکوم میگردند.
در صورت تکرار به حداکثر جزای نقدی مذکور محکوم خواهند شد، در صورت احراز سوء نیت بحبس جنحه ای تا سه سال محکوم میشوند. مجازات موجرین در صورت تکرار جرم در هر حال حبس جنحه ای تا سه سال خواهد بود. در مورد اماکنی که قبل از اجرای این قانون باجاره واگذار شده اند موجرین برای اطلاع مراتب بمراجع مربوط سه ماه مهلت خواهند داشت.
وضعیت: منسوخه
تاریخ: 1980-02-02
متن قبلی :
فصل هفتم>ماده 39ماده 39 - بمنظور ثبت مشخصات ساکنان شهرها و روستاها از تاریخ اجرای این قانون ظرف مدتی که از طرف دولت تعیین و اعلام خواهد شد سرپرست هر خانوار موظف است نشانی محل یا محلهای سکونت اعم از ملکی یا استیجاری را همراه با مشخصات خود و کلیه افرادی که با او زندگی می کنند به کلانتری یا شهربانی یا ژاندارمری محل سکونت خود (حسب مورد) کتباً اعلام و رسید دریافت دارند، افرادی که بصورت انفرادی یا جمعی زندگی می کنند نیز مشمول این مقررات خواهند بود. هرگاه محل سکونت افراد تغییر یابد سرپرست خانوار یا کسانیکه بصورت انفرادی یا جمعی زندگی می کنند مکلفند حداکثر ظرف پانزده روز مراتب را بکلانتری یا شهربانی یا ژاندارمری محل (حسب مورد) اعلام کنند. کلیه موجرین اعم از مالک و نماینده او نیز موظفند پس از عقد اجاره اعم از رسمی یا غیررسمی مشخصات مستأجر یا مستأجرین خود را حداکثر ظرف 48 ساعت بکلانتری یا شهربالی [شهربانی] یا ژاندارمری محل مورد اجاره (حسب مورد) اعلام دارند. متخلفین از مقررات فوق یا کسانیکه اعلام خلاف واقع نمایند برای مرتبه اول بجزای نقدی از پنجهزار و یک ریال تا سی هزار ریال محکوم میگردند. در صورت تکرار به حداکثر جزای نقدی مذکور محکوم خواهند شد، در صورت احراز سوء نیت بحبس جنحه ای تا سه سال محکوم میشوند. مجازات موجرین در صورت تکرار جرم در هر حال حبس جنحه ای تا سه سال خواهد بود. در مورد اماکنی که قبل از اجرای این قانون باجاره واگذار شده اند موجرین برای اطلاع مراتب بمراجع مربوط سه ماه مهلت خواهند داشت.
متن اثرگذار/تغییر یافته :
ماده واحده - از تاریخ تصویب این لایحه قانونی قوانین زیر لغو میشود: 1 ـ قانون متحدالشکل نمودن البسه اتباع ایران در داخل مملکت مصوب دیماه 1307 2 ـ قانون تشدید مجازات اشخاص بد سابقه و شرور مصوب مردادماه 1332[1322] 3 ـ قانون شکاربانهای شکارگاهها و قرقهای سلطنتی مصوب آذرماه 1350 4 ـ قانون حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی رویه درخت مصوب مردادماه 1353[1352] 5 ـ ماده 39 قانون ثبت احوال مصوب شانزدهم تیرماه 1355 و تبصره های آن.