قانون نحوه تشکیل پیام آوران بهداشت
نوع قانون
قانون -
مرجع تصويب
کمیسیون مجلس
تاریخ سند تصويب
-
شماره ابلاغ
124404
مرجع ابلاغ
رئیس جمهور
شماره روزنامه رسمي
13365
آخرین وضعیت
1399/08/05
طبقه بندی
ندارد
تاريخ تصويب
1369/10/02
شماره سند تصویب
-
تاریخ ابلاغ
1369/10/16
تاريخ اجرا
1369/11/11
تاریخ روزنامه رسمي
1369/10/25
تاریخ انتشار
-
متن کامل قانون
ماده 1
ماده 1
- از تاریخ تصویب این قانون بمنظور تعمیم بهداشت و درمان در مناطق روستائی کشور پیام آوران بهداشت متشکل از افراد گروه پزشکی مشمول خدمت وظیفه عمومی تشکیل می گردد.ماده 2
ماده 2
- از تاریخ تصویب این قانون و با رعایت اصل 147 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران کلیه افراد گروه پزشکی مشمول خدمت وظیفه عمومی که از دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی گروه پزشکی داخل و خارج از کشور فارغالتحصیل می شوند پس از طی آموزش مقدماتی نظامی که بیش از 5/1 ماه بطول نخواهد انجامید در زمان صلح در اختیار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار میگیرند تا بعنوان پیام آوران بهداشت در مناطق روستائی کشور باقیمانده خدمت وظیفه عمومی دوره ضرورت را انجام دهندتبصره 1
تبصره 1
- نیازهای نیروی انسانی بهداشتی درمانی واحدهای بهداشتی درمانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی از پیامآوران بهداشت موضوع ماده فوق الذکر بجز مشمولین موضوع ماده 4 این قانون بر اساس تشخیص کمیسیونی مرکب از نمایندگانی از کمیسیون بهداری و بهزیستی مجلس شورای اسلامی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و ستاد فرماندهی کل قوا تأمین خواهد شد.تبصره 2
تبصره 2
- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است محل خدمت پیام آوران بهداشت معرفی شده از مراکز آموزش نظامی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را بر اساس سهمیه ای که برای هر یک از شهرستانها با توجه به محرومیت و میزان جمعیت آنها تعیین نموده است و با توجه به سهمیه منطقه ای آنها تعیین نماید.ماده 3
ماده 3
- مسوولین شبکه های بهداشتی درمانی هر شهرستان موظفند محل خدمت پیام آوران بهداشت سهمیه شهرستان مربوطه را در یکی از مراکز بهداشتی درمانی روستائی تعیین نموده و یک نسخه از احکام مربوط را جهت اطلاع و نظارت در اختیار حوزه نظام وظیفه عمومی شهرستان مربوطه قرار دهند.تبصره 1
تبصره 1
- استفاده از پیام آوران بهداشت سهمیه هر شهرستان که دارای تخصص در یکی از رشته های گروه پزشکی می باشد در مراکز بهداشتی درمانی شهری و بیمارستانها و مراکز توانبخشی شهرستان مربوطه بلااشکال است.تبصره 2
تبصره 2
- استفاده از پیامآوران بهداشت در مراکز بهداشتی درمانی شهری و بیمارستانها و دانشکدههای گروه پزشکی شهرهای تهران، مشهد،شیراز، تبریز، اصفهان، کرج، قم، اهواز، کرمان، یزد، رشت و ساری ممنوع میباشد.استفاده از تخصصهای منحصر بفرد و مشمولین موضوع ماده 4 این قانون در شهرهای فوقالذکر از شمول ممنوعیت مذکور مستثنی خواهند بود.
ماده 4
ماده 4
- بموجب این ماده قانونی و بمنظور تأمین هیأت علمی مورد نیاز دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی گروه پزشکی، کلیه فارغ التحصیلان(قبل و بعد از تصویب این قانون) رشته های گروه پزشکی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی داخلی و خارج کشور که دارای مدرک تحصیلی حداقل کارشناسی ارشد بوده و متعهد انجام حداقل 4 سال خدمت بعنوان عضو هیأت علمی در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کشور می گردند، پس ازایفاء تعهد مذکور از انجام خدمت وظیفه عمومی معاف می باشند. تبصره 1
تبصره 1
- دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی مربوطه موظفند چنانچه مشمولین ماده فوق از انجام خدمت مورد تعهد خود امتناع نمایند و یا در طی مدت انجام خدمت مورد تعهد به عللی از خدمت در دانشگاه یا مؤسسه آموزش عالی مربوطه برکنار شوند، بلافاصله آنها را جهت رسیدگی به وضع مشمولیتشان به نزدیکترین اداره وظیفه عمومی معرفی نمایند.تبصره 2
تبصره 2
- مشمولین موضوع ماده فوق موظفند در طول انجام خدمت مورد تعهد خود دوره مقدماتی آموزش نظامی را در یکی از مراکز آموزش نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و بر طبق برنامه زمان بندی شده ای که مشترکاً توسط دانشگاه یا مؤسسه آموزش عالی ذیربط و اداره وظیفه عمومی منطقه مربوطه تنظیم می گردد انجام دهند.تبصره 3
تبصره 3
- ادامه تحصیل مشمولین موضوع ماده فوق در مقاطع تحصیلی بالاتر در طول انجام خدمت مورد تعهد بلامانع بوده و مدت تحصیلی اینگونه افراد به مدت خدمت مورد تعهد آنها افزوده خواهد شد. تبصره 4
تبصره 4
- مشمولین موضوع ماده فوق الذکر موظفند حداقل 1 سال از خدمت مورد تعهد خود را در یکی از دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی علوم پزشکی نوپا (دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی تأسیس گردیده اند) که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تعیین می نماید انجام دهند و مابقی خدمت مورد تعهد خود را در دانشگاه یا مؤسسه آموزش عالی که به آن تعهد انجام خدمت فوق الذکر را سپرده اند انجام دهند. تبصره 5
تبصره 5
- مشمولین موضوع ماده فوق می توانند پس از انجام خدمت مورد تعهد مذکور، سایر خدمات موظف قانونی خود را نیز در دانشگاه و مؤسسه آموزش عالی مربوطه انجام دهند. تبصره 6
تبصره 6
- صلاحیت های عمومی (اخلاقی و سیاسی) مشمولین موضوع ماده فوق باید به تأیید هیأت مرکزی گزینش استاد شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده باشد.تبصره 7
تبصره 7
- دانشگاه تربیت مدرس و دانشگاه شاهد نیز می توانند به منظور تأمین هیأت علمی مورد نیاز خود با هماهنگی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از تسهیلات و مزایای مقرر شده در ماده فوق استفاده نمایند. ماده 5
ماده 5
- خدمت پیام آوران بهداشت در مراکز بهداشتی درمانی و آموزشی موضوع ماده 3 این قانون به منزله خدمت در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و جزو خدمت وظیفه عمومی محسوب می شود و افراد مذکور از لحاظ انضباطی و کیفری تابع قوانین و مقررات راجع به افراد وظیفه نیروهای مسلح بوده و از لحاظ انجام خدمات بهداشتی و درمانی تابع قوانین و مقررات مورد عمل برای سایر افراد در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خواهند بود.تبصره 1
تبصره 1
- شبکه های بهداشتی درمانی شهرستانها موظفند در صورت غیبت پیام آوران بهداشت، موضوع را به حوزه وظیفه عمومی شهرستان مربوطه گزارش و پیگیری نمایند. تبصره 2
تبصره 2
- مشمولین موضوع این قانون که موظف به بیتوته در محل خدمت خود می باشند موظفند حسب اعلام نیاز شبکه های بهداشتی درمانی شهرستانهای مربوطه خدمات بهداشتی درمانی و آموزشی لازم را خارج از ساعات موظف اداری در محل خدمت خود و یا به صورت دهگردشی در حوزه محل خدمت مربوطه ارائه دهند و بر اساس ضوابط مقرر در قانون نحوه اداره واحدهای بهداشتی درمانی و آموزشی وزارت بهداری و بهزیستی مصوب 1358/10/12 شورای انقلاب اسلامی و یا سایر ضوابط و مقررات مورد عمل در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمانهای منطقه ای بهداشت و درمان استانها حق الزحمه دریافت دارند.ماده 6
ماده 6
- برگ پایان خدمت وظیفه عمومی برای پیام آوران بهداشت پس از انجام باقیمانده خدمت وظیفه عمومی در مراکز بهداشتی درمانی و آموزشی مقرر در این قانون طبق گواهیهای انجام کار صادره از شبکه های بهداشتی درمانی شهرستانها و تأیید سازمانهای منطقه ای بهداشت و درمان استانها توسط مراجع ذیصلاح در نیروهای مسلح صادر و تحویل افراد ذینفع خواهد شد. تبصره
تبصره
- خدمت مشمولین موضوع این قانون جزو خدمات موضوع ماده 1 قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 1367/01/30 مجلس شورای اسلامی و ماده 1 قانون اصلاح خدمت خارج از مرکز پزشکان و، دندانپزشکان و داروسازان مصوب 1360/03/04 خواهد بود. ماده 7
ماده 7
- کلیه هزینه های دوره آموزش نظامی و حرفه ای مشمولین این قانون اعم از حقوق و مزایا، جیره غذائی، درمانی و غیره همچون گذشته بعهده وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح بوده و پس از آن تا پایان دوره خدمت ضرورت بعهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خواهد بود که از طریق شبکه های بهداشتی و درمانی شهرستانهای مربوطه خواهد شد. تبصره 1
تبصره 1
- آن قسمت از قانون معلمان، پزشکان و پیراپزشکان وظیفه مصوب 1369/07/25 مجلس شورای اسلامی که در ارتباط با امور پزشکی وپیراپزشکی میباشد لغو می گردد و تشکیلات و امکانات مربوطه به آن با کلیه اعتبارات پیش بینی شده برای اجراء آن جهت اجراء قانون نحوه تشکیل پیام آوران بهداشت اختصاص می یابد و در اختیار دستگاههای ذیربط قرار می گیرد.تبصره 2
تبصره 2
- سازمان برنامه و بودجه مکلف است همه ساله معادل اعتباری را که برای اجراء بخش پزشکی و پیراپزشکی قانون معلمان و پزشکان و پیراپزشکان وظیفه پیش بینی شده بود را جهت اجراء این قانون به صورت ردیف جداگانه ای در لوایح بودجه سالانه کشور منظور و تأمین نماید.تبصره 3
تبصره 3
- کسری اعتبار احتمالی ناشی از اجرای این قانون از محل امکانات موجود و اعتبارات سالانه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمانهای منطقه ای بهداشت و درمان استانها تأمین خواهد شد.ماده 8
ماده 8
- مسوول اجرای این قانون حسب مورد وزارتخانه های دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خواهند بود و آئیننامه اجرائی این قانون مشترکاً توسط وزارتخانه های فوق الذکر و با همکاری ستاد فرماندهی کل قوا ظرف مدت 2 ماه تهیه و بتصویب هیأت وزیران خواهد رسید.ماده 9
ماده 9
- قانون نحوه تأمین هیأت علمی مورد نیاز دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کشور مصوب 1365/03/01 مجلس شورای اسلامی و قانون اعزام دانشجو به خارج از کشور مصوب 1364/01/25 مجلس شورای اسلامی و قانون معافیت بهداشتکاران دهان و دندان و بهداران (تکنیسینهای بهداشت و مبارزه با بیماریها) از انجام خدمت وظیفه عمومی مصوب 1369/02/16 از این قانون مستثنی بوده و کماکان بقوت خود باقیست ولی سایر قوانین مغایر با این قانون لغو و بلااثر خواهد بود. موخره
قانون فوق مشتمل بر نه ماده و هفده تبصره طبق اصل 85 قانون اساسی در جلسه روز یکشنبه مورخ 1369/10/02 کمیسیون بهداری و بهزیستی تصویب و در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ بیستم آذر ماه یکهزار و سیصد و شصت و نه با 6 سال مدت اجرای آزمایشی آن موافقت شده بود در تاریخ 1369/10/09 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
امضاء
رئیس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی
اسناد مرتبط
مقررات، آراء و نظرات
- اجازه برگزاری هفتمین همایش بین المللی انجمن جراحان ارتوپدی ایران توسط انجمن جراحان ارتوپدی ایران (1378/02/19)
- اصلاح آیین نامه اجرایی قانون نحوه تشکیل پیام آوران بهداشت (1372/10/12)
- اصلاح عبارتی از متن ماده 3 آیین نامه اجرایی قانون نحوه تشکیل پیام آوران بهداشت (1370/05/27)
- اصلاح آیین نامه اجرایی قانون نحوه تشکیل پیام آوران بهداشت (1370/04/16)
- آیین نامه اجرایی قانون نحوه تشکیل پیام آوران بهداشت (1370/03/13)
وضعیتهای تنقیحی
اثرگذار بر
- قانون نحوه تشکیل پیام آوران بهداشت (1375/08/06)
- قانون فهرست قوانین و احکام نامعتبر در حوزه سلامت (1399/08/05)