ماده 16

قانون موافقتنامه استرداد مجرمان میان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بولیواری ونزوئلا

ماده ۱۶

- گذر

بند 1

- هر طرف می تواند طبق مفاد این موافقتنامه و قوانین داخلی خود اجازه گذر از طریق قلمرو خود را برای شخصی که توسط کشور ثالث به طرف دیگر مسترد می شوند، صادر کند، مشروط بر اینکه دلایل نظم عمومی مانع از این گذر نباشد.

بند 2

- طرف درخواست کننده از طریق مراجع مرکزی یا در موارد فوری از طریق سازمان پلیس کیفری بین المللی (اینترپل)، درخواستی شامل اطلاعات شناسایی شخص در حال گذر و شرح مختصری از واقعیات پرونده را به طرف درخواست شونده ارسال خواهد نمود. درخواست گذر همراه با یک نسخه از حکم استرداد خواهد بود.

بند 3

- طرف درخواست شونده، شخص در حال گذر را در طول اقامت او در قلمرو خود و طبق قوانین ملی خود تحت بازداشت نگه خواهد داشت.

بند 4

- در مواقعی که از حمل و نقل هوایی استفاده می شود و توقفی در قلمرو طرف درخواست شونده پیش بینی نشده باشد، هیچ مجوز عبوری لازم نخواهد بود. اگر توقف برنامه ریزی نشده ای در قلمرو طرف درخواست شونده صورت پذیرد، طرف درخواست کننده باید فوری به طرف درخواست شونده اطلاع دهد و طرف اخیر، شخص مورد نظر را حداکثر تا نود و شش (۹۶) ساعت تا دریافت درخواست عبور پیش بینی شده در بند (۲) این ماده نگه خواهد داشت.