قانون موافقتنامه تشکیل کمیسیون مشترک وزیران ایران و عراق بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری عراق
نوع قانون
قانون -
مرجع تصويب
مجلس شورای ملی
تاریخ سند تصويب
-
شماره ابلاغ
22050
مرجع ابلاغ
نخست وزیر
شماره روزنامه رسمي
9982
آخرین وضعیت
-
طبقه بندی
ندارد
تاريخ تصويب
1357/09/12
شماره سند تصویب
-
تاریخ ابلاغ
1357/10/10
تاريخ اجرا
-
تاریخ روزنامه رسمي
1358/03/12
تاریخ انتشار
-
متن کامل قانون
ماده واحده
ماده واحده
- موافقتنامه تشکیل کمیسیون مشترک وزیران ایران و عراق بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری عراق مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده که در تاریخ 11 اسفند ماه 2536 (28 مارس 1978) در بغداد بامضاء رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.موخره
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز چهارشنبه 1357/3/31 در جلسه روز یکشنبه دوازدهم آذر ماه یکهزار و سیصد و پنجاه و هفت شمسی بتصویب مجلس شورایملی رسید.
امضاء
رئیس مجلس شورای ملی
موافقتنامه
موافقتنامه تشکیل کمیسیون مشترک وزیران ایران و عراق بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری عراق
مقدمه
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری عراق نظر به همبستگیهای تاریخی و فرهنگی و وجود علائق مشترک فیمابین ملتین خود، و با توجه بتمایل دو طرف بتقویت بیشتر این روابط بمنظور تأمین منافع متقابل و با اعتقاد باینکه همکاری وسیع بین دو کشور برفاه و سعادت هر دو ملت که یکدوره سریع توسعه را طی میکنند، خواهد انجامید و با علم باینکه منافع قابل توجهی از گسترش و تقویت این روابط در زمینه های گوناگون و از طریق استفاده مؤثر از منابع انسانی، اقتصادی، مالی و طبیعی که در اختیار دو کشور قرار دارد حاصل میگردد. موافقت نمودند کمیسیون مشترک وزیران ایران و عراق )که بعد از این کمیسیون نامیده میشود( تشکیل گردد. وظایف این کمیسیون بقرار زیر خواهد بود:
ماده اول
ماده اول
- کمیسیون وظیفه تشویق و هماهنگ نمودن همکاری بین دو کشور در زمینه های بازرگانی شامل ترانزیت - صنعت – نیرو - کشاورزی – ماهیگیری - ارتباطات و مخابرات - مطالعات زمین شناسی - جهانگردی - فرهنگ - مسائل مربوط بامور کنسولی و تابعیت بین دو کشور و غیره را بعهده داشته و بمنظور گسترش این روابط کوشش خواهد نمود زمینه های مورد علاقه مشترک را مشخص و ترتیبی جهت اجرای طرحهای خاص و برنامه های معین اتخاذ نماید.ماده دوم
ماده دوم
- کمیسیون دارای کمیته های دائمی زیر خواهد بود و ممکنست سایر کمیته ها و یا کمیته های فرعی بمنظور بررسی رشته ها و یا موضوعات خاص ایجاد کند.الف- کمیته بازرگانی – ترانزیت – گمرک - حمل و نقل و ارتباطات و مخابرات.
ب- کمیته صنعت.
پ- کمیته کشاورزی - آبیاری و ماهیگیری.
ت- کمیته آموزش – فرهنگ - جهانگردی و زیارت.
ث- کمیته انرژی ( نفت- گاز - زمین شناسی - برق و غیره).
ج- کمیته امور کنسولی و تابعیت افراد دو کشور.
شرح وظایف این کمیته ها و کمیته های دیگر و همچنین کمیته های فرعی که ممکنست در آینده تأسیس شود توسط کمیسیون تعیین خواهد شد. این کمیته ها صورت جلسات خود را به کمیسیون ارائه خواهند نمود.
ماده سوم
ماده سوم
- هر یک از دولتین یکنفر رئیس و یکنفر دبیر کل برای کمیسیون تعیین خواهند نمود، دبیر کل هر طرف فعالیتهای کمیسیون و همچنین کمیته ها را هماهنگ نموده و کارهای مقدماتی مربوط بتهیه دستور جلسه کمیسیون و کمیته ها را انجام خواهد داد.ماده چهارم
ماده چهارم
- کمیسیون حداقل سالی یکبار بطور متناوب در تاریخهائی که برای هر دو طرف مناسب باشد در بغداد یا تهران تشکیل جلسه خواهد داد. کمیسیون ممکنست بنا بر تقاضای یکی از طرفین بطور فوق العاده تشکیل جلسه دهد.ماده پنجم
ماده پنجم
- اجرای تصمیمات و توصیه های کمیسیون منوط به تأئید هر دو دولت خواهد بود.ماده ششم
ماده ششم
- این موافقتنامه از تاریخ مبادله یادداشت بین دو دولت مبنی بر تصویب آن توسط طرفین قدرت اجرائی خواهد یافت و بطور خود بخود از آن تاریخ ببعد سال بسال تمدید خواهد شد مگر اینکه یادداشت کتبی توسط هر یک از طرفین سه ماه پیش از خاتمه دوره اعتبار موافقتنامه مبنی بر پایان مدت موافقت نامه بطرف دیگر تسلیم گردد.موخره
این موافقتنامه در تاریخ دوم مارس 1978 در بغداد در دو نسخه اصلی بفارسی و عربی بامضاء رسید و هر دو متن بطور مساوی معتبر میباشد.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران - عباسعلی خلعتبری وزیرامورخارجه
از طرف دولت جمهوری عراق - عزت ابراهیم عضو شورای فرماندهی انقلاب و وزیر کشور
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده منضم بقانون موافقتنامه تشکیل کمیسیون مشترک وزیران ایران و عراق بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری عراق میباشد.
کتاب
رئیس مجلس شورای ملی