قانون الحاق ایران به کنوانسیون اتخاذ تدابیر لازم برای ممنوع کردن و جلوگیری از ورود و صدور و انتقال مالکیت غیر قانونی اموال فرهنگی
نوع قانون
قانون -
مرجع تصويب
مجلس شورای ملی-مجلس سنا
تاریخ سند تصويب
-
شماره ابلاغ
53360
مرجع ابلاغ
نخست وزیر
شماره روزنامه رسمي
8742
آخرین وضعیت
معتبر
طبقه بندی
ندارد
تاريخ تصويب
1353/09/17
شماره سند تصویب
-
تاریخ ابلاغ
1353/10/10
تاريخ اجرا
-
تاریخ روزنامه رسمي
1353/10/21
تاریخ انتشار
-
متن کامل قانون
ماده واحده
ماده واحده
- کنوانسیون مربوط به اتخاذ تدابیر لازم برای ممنوع کردن و جلوگیری از ورود و صدور و انتقال مالکیت غیر قانونی اموال فرهنگی که در تاریخ 14 نوامبر 1970 (23 آبان ماه 1349) بتصویب شانزدهمین اجلاسیه کنفرانس عمومی یونسکو رسیده است مشتمل بر یک مقدمه و بیست و شش ماده تصویب و اجازه تسلیم اسناد الحاق آن داده میشود.متن کنوانسیون
کنوانسیون مربوط باتخاذ تدابیر برای ممنوع کردن و جلوگیری از ورود، صدور و انتقال مالکیت غیر قانونی اموال فرهنگی
کنفرانس عمومی سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد ضمن شانزدهمین اجلاسیه خود مورخ 12 اکتبر تا 14 نوامبر 1970 منعقد در پاریس، بایادآوری اهمیت مقررات اعلامیه اصول همکاری فرهنگی بینالمللی مصوب چهاردهمین اجلاسیه کنفرانس عمومی،
با توجه به اینکه تبادل اموال فرهنگی میان ملتها، برای مقاصد علمی فرهنگی و تربیتی، آگاهی نسبت به تمدن بشری را عمیقتر میکند و زندگی فرهنگیهمه مردمان را غنی میسازد و احترام و ارجگذاری متقابل را بین همه ملتها به وجود میآورد،
با توجه به اینکه اموال فرهنگی یکی از عناصر اساسی تمدن و فرهنگ ملتها هستند و هنگامی ارزش واقعی خود را کسب میکنند که منشأ تاریخ ومحیط آنها با دقت هرچه تمامتر شناخته شوند،
با توجه به اینکه هر دولت موظف است میراث ناشی از اموال فرهنگی موجود در قلمرو خود را در برابر خطرات سرقت، کاوشهای پنهانی و صدور غیر قانونی ، حمایت کند،
با توجه به اینکه، برای اجتناب از این خطرات، ضرورت دارد که هر دولت نسبت به الزامهای اخلاقی مربوط به احترام میراث فرهنگی خود و کلیه ملتها وقوف بیشتری حاصل کند،
با توجه به اینکه موزهها، کتابخانهها، بایگانیها، بعنوان مؤسسات فرهنگی، باید مراقبت کنند که تشکیل مجموعههای آنها بر اصول اخلاقی پذیرفته شده جهانی، استوار باشد،
با توجه به اینکه ورود، صدور و انتقال مالکیت غیرقانونی اموال فرهنگی مانع تفاهم متقابل ملتها میشود که یونسکو وظیفه دارد آن را ضمن تکالیف خود، از طریق توصیه کنوانسیونهای بینالمللی، به دولتهای ذینفع تسهیل کند،
با توجه به اینکه حمایت میراث فرهنگی وقتی مؤثر خواهد بود که در سطح ملی و بینالمللی تنظیم شود و مستلزم همکاری نزدیک بین دولتها باشد،
با توجه به اینکه کنفرانس عمومی یونسکو قبلا توصیهنامهئی را در 1964 در این باره تصویب کرده است،
با در نظر گرفتن پیشنهادهای جدید راجع به اتخاذ تدابیر برای ممنوع کردن و جلوگیری از ورود، صدور و انتقال مالکیت غیر قانونی اموال فرهنگی، موضوع بند 19 دستور مذاکرات اجلاسیه کنفرانس عمومی،
پس از اتخاذ تصمیم در پانزدهمین اجلاسیه مبنی بر قبول این مطلب بعنوان موضوع یک کنوانسیون بینالمللی، کنوانسیون حاضر را در چهاردهم نوامبر 1970 مورد تصویب قرار داد.
ماده اول
ماده اول
- به لحاظ کنوانسیون حاضر، منظور از اموال فرهنگی اموالی هستند که اعم از مذهبی یا غیرمذهبی، بوسیله هر دولت، اهمیت آنها از نظر باستانشناسی، ماقبل تاریخ، تاریخی، ادبی، هنری یا علمی، مشخص شده و به انواع زیر تعلق داشته باشند:(الف) مجموعهها و نمونههای نادر، جانورشناسی، گیاهشناسی، معدنشناسی و کالبدشناسی و اشیاء واجد اهمیت دیرینشناسی،
(ب) - اموال مربوط به تاریخ، از جمله تاریخ علوم و فنون، تاریخ نظامی و اجتماعی و همچنین زندگی رهبران، متفکران، دانشمندان و هنرمندان ملی و رویدادهای مهم ملی،
(ج) دستآوردهای کاوشهای باستانشناسی (قانونی یا پنهانی) و اکتشافات باستانشناسی،
(د) عناصر حاصل از تجزیه و تفکیک بناهای هنری یا تاریخی و محوطههای باستانشناسی،
(ه) اشیاء عتیقه که بیش از صد سال قدمت دارند، از قبیل کتیبهها، سکهها و مهرهای کنده کاری شده،
(و) اشیاء مردمشناسی،
(ز) اموالی که واجد اهمیت هنری هستند مانند:
(1) تابلوها، نقاشیها و طرحهائی که بطور کامل با دست بر روی هر نوع زمینه و تکیهگاه یا با هر نوع ماده ساخته شده باشند (به استثنای طرحهای صنعتی و مواد ساخته و تزئین شده با دست)،
(2) آثار اصیل هنر پیکرتراشی و مجسمهسازی با هر نوع مادهای،
(3) کندهکاریها، مهرها و چاپهای سنگی اصیل،
(4) ترکیب و جور و سوار کردن اشیاء که جنبه هنری اصیل دارند و با هرگونه مادهیی ساخته شده باشند،
(ح) نسخ خطی نادر و آثار اوایل صنعت چاپ، کتابها، اسناد و انتشارات قدیمی که واجد اهمیت ویژه هستند (از نظر تاریخی، هنری، علمی، ادبی وغیره) بطور مجزا یا در مجموعهها،
(ط) تمبرهای پست، تمبرهای درآمد و تمبرهای دیگر، مجزا یا در مجموعهها،
(ی) بایگانیها، از جمله بایگانیهای صدا، عکاسی، سینمائی،
(ک) اثاثهیی که بیش از یک صد سال قدمت دارند و ابزار موسیقی قدیمی.
ماده 2
ماده 2
-1 - دولتهای عضو کنوانسیون حاضر، میپذیرند که ورود، صدور و انتقال مالکیت غیر قانونی اموال فرهنگی یکی از علل اساسی فقر میراث فرهنگی کشورهای مبدأ این اموال است و همکاری بینالمللی یکی از مؤثرترین وسائل حمایت اموال فرهنگی آنها در برابر کلیه خطرات ناشی از آن میباشد.ماده 3
ماده 3
- ورود، صدور و انتقال مالکیت اموال فرهنگی که بر خلاف تدابیر متخذ دولتهای عضو، بموجب کنوانسیون حاضر، صورت گیرد، غیر قانونی است.ماده 4
ماده 4
- دولتهای عضو کنوانسیون حاضر، میپذیرند که بر حسب مفاد این کنوانسیون، اموال فرهنگی مربوط به انواع زیر، جزئی از میراث فرهنگی هر کشور تشکیل میدهند:بند الف
(الف)
- اموال فرهنگی که مولود نبوغ فردی یا جمعی اتباع دولت مورد نظر هستند و اموال فرهنگی که به لحاظ دولت مورد نظر اهمیت دارند و در قلمرو آن کشور بوسیله اتباع خارجی یا اشخاص بدون تابعیت مقیم در آن کشور، خلق گردیدهاند،بند ب
(ب)
- اموال فرهنگی که در قلمرو ملی یافته شدهاند.بند ج
(ج)
- اموال فرهنگی که بوسیله هیئتهای باستانشناسی، مردمشناسی یا علوم طبیعی با موافقت مقامات صلاحیتدار کشور مبدأ این اموال بدست آمدهاند،بند د
(د)
- اموال فرهنگی که موضوع مبادلات آزادانه مورد توافق بودهاند.بند ه
(ه)
- اموال فرهنگی که بصورت هدیه دریافت یا با موافقت مقامات صلاحیتدار کشور مبدأ این اموال، بطور قانونی خریداری شدهاند،ماده 5
ماده 5
- دولتهای عضو کنوانسیون حاضر، بمنظور تأمین حمایت از اموال فرهنگی خود در برابر ورود، صدور، انتقال مالکیت غیر قانونی، با رعایت شرایط ویژه هر کشور، متعهد میشوند که در قلمرو خود یک یا چند دستگاه در صورتیکه تاکنون بوجود نیامده باشد، برای حمایت میراث فرهنگی مجهز به هیئت کاردان و بتعداد کافی بمنظور انجام مؤثر وظایف مشروح زیر تأسیس کنند:بند الف
(الف)
- مشارکت در تهیه لوایح قانونی و آئیننامهیی برای امکان حمایت میراث فرهنگی و بویژه منع ورود، صدور و انتقال مالکیت غیر قانونی اموال مهم فرهنگی،بند ب
(ب)
ایجاد و تکمیل صورت اموال مهم فرهنگی، عمومی و خصوصی بر پایه فهرست ملی حمایت، که صدور آنها موجب فقر محسوس میراث فرهنگی ملی میشود،بند ج
(ج)
تشویق توسعه یا ایجاد مؤسسات علمی و فنی لازم (موزهها، کتابخانهها، بایگانیها، آزمایشگاهها، کارگاهها و غیره) برای تضمین حفاظت و شناساندن اموال فرهنگی،بند د
(د)
- نظارت بر کاوشهای باستانشناسی، تأمین حفاظت بعضی اموال فرهنگی در محل و حمایت بعضی مناطق که برای تحقیقات آتی باستانشناسی اختصاص یافتهاند،بند ه
(ه)
تهیه قواعد و ضوابط متناسب اصول اخلاقی مقرر در کنوانسیون حاضر، برای اشخاص علاقهمند (موزهداران، دارندگان مجموعهها، عتیقهفروشان وغیره) و مراقبت در رعایت این قواعد،(و) - اتخاذ تدابیر آموزشی بمنظور برانگیختن و توسعه احترام نسبت به میراث فرهنگی همه کشورها و انتشار وسیع اطلاعات راجع به مقررات کنوانسیون حاضر،
(ز) - مراقبت به اینکه در مورد فقدان یک مال فرهنگی، اطلاعات و آگاهی متناسب بعموم داده شود.
ماده 6
ماده 6
- دولتهای عضو کنوانسیون حاضر متعهد میشوند:(الف) - گواهی ویژهیی تهیه کنند که بوسیله آن دولت صادرکننده تصریح خواهند کرد که صدور یک یا چند مال فرهنگی مورد نظر، از جانب آن مجازاست. این گواهی باید با یک یا چند مال فرهنگی که بر طبق مقررات صادر خواهد شد، همراه باشد،
(ب) خروج اموال فرهنگی را که همراه با گواهی صادراتی مذکور در فوق نباشند، ممنوع سازند،
(ج) این ممنوعیت را بگونهیی متناسب به آگاهی عمومی و بویژه اشخاصی که ممکن است اموال فرهنگی را صادر یا وارد کنند، برسانند.
ماده 7
ماده 7
- دولتهای عضو کنوانسیون حاضر متعهد میشوند:(الف) - کلیه تدابیر لازم را بر طبق قوانین داخلی، اتخاذ کنند تا موزهها و سایر مؤسسات مشابه واقع در قلمرو آنها، نتوانند اموال فرهنگی را که از کشورعضو دیگر این کنوانسیون، میرسد در صورتیکه پس از لازمالاجرا شدن این کنوانسیون بطور غیر قانونی صادر شده باشد، تصاحب کنند، و در حدود امکان کشور مبدأ عضو کنوانسیون حاضر را از عرضه شدن اینگونه اموال فرهنگی که بطور غیر قانونی پس از لازمالاجرا شدن این کنوانسیون نسبت به دو کشور مورد بحث، از قلمرو آن کشور خارج شده، آگاه سازند،
(ب) (1) - ورود اموال فرهنگی را که از یک موزه یا بنای عمومی مدنی یا مذهبی، یا یک مؤسسه مشابه واقع در قلمرو کشور عضو دیگر کنوانسیون حاضر، پس از لازمالاجرا شدن این کنوانسیون در کشورهای مورد بحث، بسرقت رفته، ممنوع سازند. مشروط بر اینکه ثابت شود که این اموال جزء فهرست این مؤسسه هستند.
(2) - بنا به درخواست کشور مبدأ که عضو کنوانسیون حاضر میباشد تدابیری اتخاذ کنند که هرگونه مال فرهنگی را که پس از لازمالاجرا شدن کنوانسیون حاضر در مورد دو کشور مربوط، به سرقت رفته و وارد شده، ضبط و مسترد کنند. مشروط بر اینکه دولت درخواستکننده به شخصی که با حسن نیت آن را بدست آورده یا بطور قانونی مالکیت آن مال را احراز کرده است، غرامت عادلانهای بپردازد. درخواستهای ضبط و استرداد باید از طریق سیاسی خطاب به دولت مورد تقاضا، تسلیم گردد، دولت تقاضاکننده مکلف است به خرج خود، مدارک مثبته لازم را برای توجیه درخواست ضبط و استرداد فراهم آورد، دولتهای متعاهد از شمول حقوق گمرکی یا سایر عوارض نسبت به اموال فرهنگی مسترد شده بموجب این ماده خودداری میکنند. کلیه مخارج مربوط به استرداد مال یا اموال فرهنگی مورد بحث بر عهده دولت متقاضی است.
ماده 8
ماده 8
- دولتهای عضو کنوانسیون حاضر متعهد میشوند که مقررات کیفری یا اداری برای اشخاص مسئول نقض ممنوعیتهای پیشبینی شده در مواد 6 (ب) و 7 (ب) فوق ، وضع کنند.ماده 9
ماده 9
- هر دولت عضو کنوانسیون حاضر که میراث فرهنگی آن بسبب غارتگری باستانشناسی یا مردمشناسی در معرض خطر قرار گرفته باشد، میتواند به دولتهای مربوط مراجعه کند. کشورهای عضو کنوانسیون حاضر متعهد میشوند، در هرگونه عمل بینالمللی همآهنگ در این جریانها بمنظور تعیین و بکار بستن تدابیر مشخص لازم و از جمله نظارت بر صدور، ورود و تجارت بینالمللی اموال فرهنگی خاص مربوط، شرکت جویند. هر دولت مربوط تا حصول توافق، در حدود امکان، مقررات موقتی برای پیشگیری از آسیب جبرانناپذیر نسبت به میراث فرهنگی کشور متقاضی، وضع خواهد کرد.ماده 10
ماده 10
- کشورهای عضو کنوانسیون حاضر متعهد میشوند:بند الف
(الف)
- از طریق آموزش، اطلاعات، هوشیاری و مراقبت، انتقال اموال فرهنگی را که از هر کشور عضو کنوانسیون حاضر بر خلاف قانون برداشته شده، محدود سازند، و در شرایط ویژه هر کشور، عتیقه فروشان را با وضع مقررات کیفری یا اداری مکلف کنند دفتری با ذکر مبدأ هر مال فرهنگی، نام و نشانی فروشنده شرح و بهای هر مال فروخته شده تهیه کنند و خریدار مال فرهنگی را از ممنوعیت صدور که ممکن است مال مذکور موضوع آن باشد، آگاه سازند،بند ب
- به وسیله آموزش، کوشش کنند، احساس ارزش اموال فرهنگی و خطری را که سرقت، کاوشهای پنهانی و صدور غیر قانونی، برای میراث فرهنگیدر بر دارد، در افکار عمومی ایجاد کرده و گسترش دهند.
ماده 11
ماده 11
– صدور و انتقال جبری مالکیت اموال فرهنگی که بطور مستقیم یا غیرمستقیم ناشی از اشغال یک کشور بوسیله نیروهای خارجی باشد، غیرقانونی تلقی میشود.ماده 12
ماده 12
- دولتهای عضو کنوانسیون حاضر، میراث فرهنگی را در سرزمینهایی که روابط بینالمللی آنها را بر عهده دارند، محترم خواهند شمرد و تدابیر ویژهیی برای منع کردن و جلوگیری از ورود، صدور و انتقال غیر قانونی اموال فرهنگی در آن سرزمینها، اتخاذ خواهند کرد. ماده 13
ماده 13
- دولتهای عضو کنوانسیون حاضر، بعلاوه در قالب قوانین هر کشور متعهد میشوند:بند الف
(الف)
- با کلیه وسائل متناسب، از انتقال مالکیت اموال فرهنگی که موجب تسهیل ورود یا صدور غیر قانونی این اموال میگردد، جلوگیری کنند،بند ب
(ب)
- بگونهیی اقدام کنند که دستگاههای صلاحیتدار آنها بمنظور تسهیل استرداد اموال فرهنگی که بطور غیر قانونی صادر شدهاند، به ذیحق در کوتاهترین مدت همکاری نمایند،بند ج
(ج)
- اقدام نسبت به مطالعه اموال فرهنگی مفقود یا سرقت شده را که بوسیله مالک قانونی یا بنام او، بعمل آمده، بپذیرند،بند د
- بعلاوه، حق غیرقابل انکار هر کشور متعاهد این کنوانسیون را مبنی بر طبقهبندی و اعلام انتقالناپذیر بودن بعضی اموال فرهنگی که بدین ترتیب نباید صادر شوند، بشناسند، و در صورتیکه اینگونه اموال صادر شده باشند، استرداد آن را به کشور ذیعلاقه، تسهیل کنند.
ماده 14
ماده 14
- بمنظور جلوگیری از صدور غیرقانونی و برای مواجهه شدن با الزامهای ناشی از اجرای مقررات کنوانسیون حاضر، هر دولت عضو این کنوانسیون، باید در حدود وسائل خود، بودجه کافی در اختیار دستگاههای ملی حمایت میراث فرهنگی بگذارد و در صورت لزوم، میتواند صندوقی برای این منظور تأسیس کند. ماده 15
ماده 15
- در کنوانسیون حاضر هیچ مانعی موجود نیست که دولتهای متعاهد را از انعقاد موافقتنامههای خاص میان خود، یا ادامة اجرای قراردادهای منعقد شدة مربوط به استرداد اموال فرهنگی که بهر علت از قلمرو مبدأ خارج شدهاند، قبل از لازمالاجرا شدن کنوانسیون حاضر نسبت به دولتهای ذیعلاقه، باز دارد. ماده 16
ماده 16
- دولتهای عضو این کنوانسیون ضمن گزارشهای منظمی که به کنفرانس عمومی سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد، در موعدها و بصورتیکه کنفرانس عمومی معین خواهد کرد، مقررات قانونی و آئیننامهیی و سایر تدابیری را که برای اجرای کنوانسیون حاضر، اتخاذ و تصویب خواهند کرد همراه با تصریح تجاربی که در این زمینه بدست آوردهاند، ارائه خواهند داد.ماده 17
ماده 17
- 1 - دولتهای عضو کنوانسیون حاضر میتوانند از کمک فنی سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد بویژه در موارد زیر استفاده کنند:(الف) - اطلاعات و آموزش و پرورش،
(ب) - مشاوره و کارشناسی،
(ج) - همآهنگی و همکاری،
بند 2
- سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد میتواند رأساً به انجام تحقیقات بپردازد و نتیجه مطالعات را دربارة مسائل راجع به جریان غیر قانونی اموال فرهنگی منتشر سازد.
بند 3
- بدین منظور، سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد همچنین میتواند از همکاری هر سازمان غیر دولتی صلاحیتدار بهرهمند شود.
بند 4
- سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد رأساً صلاحیت دارد بمنظور اجرای کنوانسیون حاضر، پیشنهادهایی به دولتهای متعاهد ارایه کند.
بند 5
- بر حسب تقاضای لااقل دو کشور عضو این کنوانسیون که درباره اجرای آن اختلاف داشته باشند، یونسکو میتواند همکاری خود را برای حصول توافق بین آنها، ارزانی دارد.
ماده 18
ماده 18
- کنوانسیون حاضر به زبانهای انگلیسی، اسپانیائی، فرانسه و روسی تنظیم شده و چهار متن دارای اعتبار مساوی هستند. ماده 19
ماده 19
- 1 - کنوانسیون حاضر به کشورهای عضو سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد احاله خواهد شد تا بر حسب قوانین اساسی خود، آنرا مورد تصویب یا قبول قرار دهند.ماده 20
ماده 20
- 1 - کنوانسیون حاضر برای الحاق هر کشور که عضویت سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد را ندارد و از جانب شورای اجرائی از آن برای الحاق به این کنوانسیون دعوت بعمل آمده مفتوح است.ماده 21
ماده 21
- کنوانسیون حاضر سه ماه پس از تاریخ تسلیم سومین سند تصویب، قبولی یا الحاق، منحصراً نسبت به کشورهایی که اسناد مربوط بتصویب قبولی یا الحاق خود را در آن تاریخ یا پیش از آن تسلیم کرده باشند لازمالاجرا خواهد بود. این کنوانسیون دربارة هر کشور دیگر سه ماه پس از تسلیم اسناد تصویب، قبولی یا الحاق لازمالاجرا خواهد شد. ماده 22
ماده 22
- دولتهای عضو کنوانسیون حاضر میپذیرند که این کنوانسیون نه تنها در قلمروهای اصلی آنها، بلکه در سرزمینهایی نیز که روابط بینالمللی آنها را بر عهده دارند، قابل اجرا است، آنها متعهد میشوند، در صورت لزوم، با حکومتها یا سایر مقامات صلاحیتدار آن سرزمینها، بهنگام یا پیش ازتصویب قبولی یا الحاق بمنظور اجرای کنوانسیون در این سرزمینها مشورت کنند و همچنین سرزمینهایی را که کنوانسیون در آنها اجرا خواهد شد به مدیرکل سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد، اعلام دارند. این اعلام سه ماه پس از تاریخ وصول آن، نافذ خواهد بود. ماده 23
ماده 23
- 1 - هر یک از دولتهای عضو کنوانسیون حاضر، حق دارد این کنوانسیون را بنام خود یا بنام سرزمینی که روابط بینالمللی آن را بر عهده دارد، فسخ کند.ماده 24
ماده 24
- مدیرکل سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد، کشورهای عضو سازمان، کشورهای غیر عضو مذکور در ماده 20، همچنین سازمان ملل متحد را از تسلیم کلیة اسناد تصویب، قبولی یا الحاق مندرج در مواد 19 و 20 و نیز موارد اعلام تصویب و فسخ که بترتیب ضمن مواد 22 و 23پیشبینی شده، آگاه خواهد کرد. ماده 25
ماده 25
- 1 - کنوانسیون حاضر ممکن است بوسیله کنفرانس عمومی سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد مورد تجدید نظر واقع شود. معهذا تجدید نظر مربوط به دولتهایی خواهد بود که به کنوانسیون تجدید نظر شده خواهند پیوست.ماده 26
ماده 26
- بموجب مادة 102 منشور ملل متحد، کنوانسیون حاضر، به درخواست مدیر کل سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد، در دبیرخانه ملل متحد ثبت خواهد شد.این کنوانسیون در پاریس، بتاریخ بیست و هفتم نوامبر 1970 در دو نسخه اصلی حاوی امضای رئیس شانزدهمین اجلاسیة کنفرانس عمومی و مدیرکل سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد در بایگانیهای سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد ضبط خواهد شد و رونوشتهای مصدق آن به کلیه دولتهای مذکور در مواد 19 و 20 و همچنین سازمان ملل متحد ابلاغ خواهد گردید.
متنی که در بالا آمده، متن اصلی کنوانسیون است که بتصویب شانزدهمین اجلاسیه کنفرانس عمومی سازمان تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد منعقد در پاریس، رسیده و پایان کنفرانس مذکور در تاریخ چهاردهم نوامبر 1970 اعلام گردیده است.
بنا به مراتب فوق، بتاریخ هفدهم نوامبر 1970، اشخاص زیر کنوانسیون حاضر را امضاء کردهاند:
رئیس کنفرانس عمومی- آتیلو دلور ومایینی مدیر کل - رنه ماهو
موخره
کنوانسیون فوق مشتمل بر یک مقدمه و بیست و شش ماده منضم به قانون الحاق حذف ایران به کنوانسیون اتخاذ تدابیر لازم برای ممنوع کردن و جلوگیری از ورود و صدور و انتقال مالکیت غیر قانونی اموال فرهنگی میباشد.
امضاء
رئیس مجلس شورای ملی - عبدالله ریاضی