فصل سوم

قانون ثبت احوال

مرجع تصویب: مجلس شورای ملی نوع قانون: قانون - تاریخ تصویب: 1355/04/16

‌فصل سوم

- ثبت ولادت

ماده 12

- ولادت هر طفل در ایران اعم از اینکه پدر و مادر طفل ایرانی یا خارجی باشند باید بنماینده یا مأمور ثبت احوال اعلام شود و ولادت‌ اطفال ایرانیان مقیم خارج از کشور بمأمور کنسولی ایران در محل اقامت و اگر نباشد بنزدیکترین مأموران کنسولی و یا بسازمان ثبت احوال کشور اعلام ‌شود.

ماده 13

- ولادت واقع در ایران به وسیله نماینده یا مأمور ثبت احوال و ولادت واقع در خارج از کشور به وسیله مأموران کنسولی ایران در دفتر ثبت کل‌ وقایع به ثبت می‌ رسد. در این دفتر اطلاعات زیر قید می‌ شود:

بند 1

- ساعت، روز، ماه، سال و محل ولادت استان - شهرستان - بخش - دهستان (‌شهر/روستا) و تاریخ ثبت آن.

بند 2

- نام و نام خانوادگی صاحب سند و جنس.

بند 3

- نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه یا شماره پروانه اقامت و یا گذرنامه و محل صدور شناسنامه یا پروانه اقامت و یا گذرنامه و محل اقامت پدر و مادر.

بند 4

- نام و نام خانوادگی و محل اقامت و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه و نسبت اعلام‌ کننده در صورتی که غیر از پدر و مادر صاحب سند‌ باشد.

بند 5

- نام و نام خانوادگی و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه و محل اقامت گواهان.

بند 6

- نام و نام خانوادگی و امضاء نماینده یا مأمور و مهر ثبت احوال.

بند 7

- شماره و سری برگ مخصوص دفتر ثبت کل وقایع.

بند 8

- محل مخصوص ثبت و شماره کلاسمان آثار انگشتان صاحب سند.

بند 9

- محل مخصوص ثبت خلاصه اطلاعات راجع به ازدواج، طلاق و یا وفات همسر.

بند 10

- محل مخصوص ثبت شماره مسلسل و سری شناسنامه‌ های صادره.

بند 11

- محل مخصوص ثبت خلاصه اطلاعات راجع به اولاد.

بند 12

- محل مخصوص ثبت وفات.

بند 13

- محل توضیحات.

تبصره

- پس از ثبت ولادت اگر طفل ایرانی باشد شناسنامه صادر و تسلیم میگردد و اعلامیه برای ثبت واقعه در دفتر ثبت کل وقایع صفحه‌ مخصوص پدر و مادر باداره ثبت احوال محل صدور شناسنامه آنان فرستاده میشود و در صورتیکه طفل خارجی باشد گواهی ولادت صادر و تسلیم ‌میگردد.

ماده 14

- برای هر فرد شماره شناسنامه که مخصوص به او خواهد بود تعیین می‌ گردد و شماره شناسایی هر شخص در کلیه مدارک مربوط به ثبت‌ احوال او باید قید گردد.

ماده 15

- ثبت ولادت باید مستند به تصدیق پزشک یا مامای رسمی یا مؤسسه‌ ای که طفل در آنجا متولد گردیده است باشد، در غیر این صورت‌ واقعه بتصدیق دو نفر گواه ثبت میشود.

اسناد مرتبط:

تبصره

- مهلت اعلام ولادت پانزده روز از تاریخ ولادت طفل است روز ولادت و تعطیل رسمی بعد از آخرین روز مهلت بحساب نمیآید و در صورتیکه ولادت در‌ اثناء سفر زمینی یا هوائی یا دریائی رخ دهد مهلت اعلام آن از تاریخ رسیدن بمقصد محسوب میشود.

ماده 16

- اعلام و امضاء سند ثبت ولادت بترتیب بعهده اشخاص زیر خواهد بود:

بند 1

- پدر یا جد پدری.

بند 2

- مادر در صورت غیبت پدر و در اولین موقعی که قادر به انجام این وظیفه باشد.

بند 3

- مادر یا جد پدری که از طرف دادگاه به سمت ولایت انتخاب شده باشند.

بند 4

- وصی یا قیم یا امین.

بند 5

- اشخاصی که قانوناً عهده‌ دار نگهداری طفل میباشند.

بند 6

- متصدی یا نماینده مؤسسه‌ ای که طفل بآنجا سپرده شده است.

بند 7

- صاحب واقعه که سن او از 18 سال تمام ببالا باشد.

تبصره

- در صورتیکه ازدواج پدر و مادر طفل بثبت نرسیده باشد اعلام ولادت و امضاء اسناد متفقاً بعهده پدر و مادر خواهد بود و هرگاه اتفاق‌ پدر و مادر در اعلام ولادت میسر نباشد سند طفل با اعلام یکی از ابوین که مراجعه میکند با قید نام کوچک طرف غائب تنظیم خواهد شد.

اگر مادر اعلام‌ کننده باشد نام خانوادگی مادر بطفل داده میشود.

اسناد مرتبط:

ماده 17

– هرگاه ابوین طفل معلوم نباشند سند یا نام خانوادگی آزاد و نامهای فرضی در محل اسامی ابوین تنظیم میگردد. تصحیح اسامی فرضی یا ‌تکمیل مشخصات ناقص بموجب اقرارنامه موضوع ماده 1273 قانون مدنی یا حکم دادگاه یا مدارک حصر وراثت بعمل خواهد آمد و نام خانوادگی‌ طبق احکام مربوط بنام خانوادگی اصلاح خواهد شد.

موضوع فرضی بودن اسامی پدر و مادر در شناسنامه منعکس نخواهد شد.

اسناد مرتبط:

ماده 18

- نماینده یا مأمور ثبت احوال ولادت طفل فاقد ولی را ثبت و مراتب را برای اقدام قانونی به دادستان اطلاع خواهد داد.

تبصره

- در صورتیکه طفل در مکانی متولد شود که خروج از آن ممنوع یا محتاج به اجازه مخصوص باشد نظیر ندامتگاه، کانون اصلاح و تربیت و‌ غیره، متصدیان این سازمانها مکلف باطلاع واقعه و ایجاد تسهیلات لازم برای انجام وظائف صاحب واقعه میباشند. ‌

ماده 19

- ماما یا پزشکی که در حین ولادت حضور و در زایمان دخالت داشته مکلف به صدور گواهی ولادت و ارسال یک نسخه آن به ثبت احوال‌ محل در مهلت اعلام می‌ باشد.

اسناد مرتبط:

ماده 20

- انتخاب نام با اعلام‌ کننده است، برای نامگذاری یک نام ساده یا مرکب (‌حسین، محمدمهدی و مانند آن) که عرفا یک نام محسوب می‌ شود‌ انتخاب خواهد شد.

تبصره 1

- انتخاب نامهایی که موجب هتک حیثیت مقدسات اسلامی می‌ گردد و همچنین انتخاب عناوین و القاب و نامهایی زننده و مستهجن یا‌ نامتناسب با جنس ممنوع است.

اسناد مرتبط:

تبصره 2

- تشخیص نامهای ممنوع با شورای عالی ثبت احوال می‌ باشد و این شورا نمونه‌ های آن را تعیین و به سازمان اعلام می‌ کند.

اسناد مرتبط:

تبصره 3

- انتخاب نام در مورد اقلیتهای دینی شناخته شده در قانون اساسی تابع زبان و فرهنگ دینی آنان است.

تبصره 4

- در اسناد سجلی اقلیتهای دینی شناخته شده در قانون اساسی کشور نوع دین آنان قید می‌ شود.

تبصره 5

- ذکر سیادت در اسناد سجلی ساداتی که سیادت آنان در اسناد سجلی پدر و یا جد پدری مندرج باشد و یا سیادت آنان با دلائل شرعی ثابت‌ گردد الزامی است مگر کسانی که خود را سید ندانند و یا عدم سیادت آنان شرعاً احراز شود.

تبصره 6

- مراتب تشرف پیروان ادیان دیگر به دین مبین اسلام همراه با تغییرات مربوط به نام و نام خانوادگی آنان در اسناد سجلی ثبت می‌ شود.

ماده 21

- هرگاه از وضع حمل بیش از یک طفل متولد شود برای هر یک دفتر ثبت کل وقایع جداگانه به ترتیب تولد و با ذکر ساعت ولادت تنظیم خواهد‌ شد.

بخش قبلی
بخش بعدی