ماده 45
- در مورد جنحه و جنایت دادگاه در صورت احراز کیفیات مخفف میتواند مجازات را کمتر از میزانی که بموجب قانون باید حکم دهد بشرح ماده 46 معین کند. کیفیات مخفف که ممکن است موجب تخفیف مجازات بشود علل و جهاتی است از قبیل:
بند 1
- گذشت شاکی یا مدعی خصوصی.
بند 2
- اظهارات و راهنمائیهای متهم که در شناختن شرکاء و معاونان جرم یا کشف اشیائی که از جرم تحصیل شده مؤثر باشد.
بند 3
- اوضاع و احوال خاصی که متهم تحت تأثیر آنها مرتکب جرم شده است از قبیل رفتار و گفتار تحریکآمیز مجنیعلیه یا وجود انگیزه شرافتمندانه در ارتکاب جرم.
بند 4
- اعلام متهم قبل از تعقیب و یا اقرار او در مرحله تحقیق که مؤثر در کشف جرم باشد.
بند 5
- وضع خاص شخص و یا حسن سابقه متهم.
بند 6
- اقدامات یا کوشش متهم بمنظور تخفیف اثرات جرم و جبران زیان ناشی از آن.
تبصره 1
تبصره 1
- دادگاه مکلف است جهات و دلائل تخفیف مجازات را در احکام صریحاً قید کند.تبصره 2
تبصره 2
- در مواردی که نظیر کیفیات مخفف مذکور در این ماده در مواد خاصی پیشبینی شده باشد دادگاه نمیتواند بموجب همان کیفیت دوباره مجازات متهم را تخفیف دهد.اسناد مرتبط:
- رأی وحدت رویه شماره 106 دیوان عالی کشور در خصوص قابل گذشت بودن ایراد صدمه بدنی موضوع ماده (40) قانون تشدید مجازات رانندگان با جهات مقرر در ماده (11) قانون مذکور
- رأی وحدت رویه شماره 106 دیوان عالی کشور در خصوص قابل گذشت بودن ایراد صدمه بدنی موضوع ماده (40) قانون تشدید مجازات رانندگان با جهات مقرر در ماده (11) قانون مذکور
- رأی وحدت رویه شماره 26 دیوان عالی کشور در خصوص تخفیف مجازات اقامت اجباری
- رأی وحدت رویه شماره 227 دیوان عالی کشور در خصوص موجه نبودن صدور رأی محکومیت به جریمه در صورت صدور قرار بازداشت بدل از پرداخت جریمه بر طبق ماده (10) قانون مجازات مرتکبین قاچاق
پیام تست