بند 2

2 (a)

(هر طلبکاریکه طبق پاراگراف دوم مادة 11 ضمیمة چهار این موافقتنامه بدادگاه حکمیت استیناف میدهد باید ظرف مدت سی روز از تاریخ‌ابلاغ رأی دادگاه آلمانی.

i-مراتب را بدادگاه آلمانی که رأی مورد استیناف را صادر کرده ابلاغ نماید.

ii-نام حکمی که باید در دادگاه حکمیت حضور یابد به بدهکار ابلاغ نماید.

(b)وصول ابلاغیة مندرج در پاراگراف جز (i)(a) این پاراگراف بایستی بمحاکمات مربوط به این رأی در دادگاه آلمانی تا آنجائیکه مربوط بدین مورد ‌استیناف است خاتمه دهد و بنابراین چنین رأیی بی‌اثر خواهد بود.

(c)بدهکار ظرف مدت سی روز از تاریخ وصول ابلاغیة مندرج در پاراگراف جز (ii)(a) این پاراگراف باید نام حکمی که برای حضور در دادگاه حکمیت ‌تعیین نموده به طلبکار ابلاغ نماید. اگر بدهکار ظرف مدت مقرر اطلاع ندهد طلبکار حق دارد که از اطاق بین‌المللی تجارت تقاضا کند که حکمی تعیین ‌نماید. حکم ثالث برای ریاست (‌سرحکمیت) باید طبق تشریفات مندرجه در پاراگراف یک این ماده انتخاب شود.

(d)دادگاه حکمیتی که طبق مفاد پاراگراف 11 مادة دو ضمیمة چهار این موافقتنامه بتقاضای استینافی رسیدگی میکند بایستی.

(i)جلسه خود را در داخل جمهوری فدرال آلمان تشکیل دهد مگر اینکه طرفین بخود دیگری توافق کرده باشند.

(ii)اصولی را که در پاراگراف اول ماده 11 ضمیمة چهار این موافقتنامه گنجانده شده بموقع اجرا گذارد. (iii)رسیدگی را بعنوان محاکمة جدیدی عملی نماید.

(e)هر گاه در جریان رسیدگی بتقاضای استینافی در دادگاه حکمیت که طبق مفاد پاراگراف دوم مادة 11 ضمیمة چهار بعمل می‌آید موضوعی طبق ‌پاراگراف (2 (b) (مادة 31 به کمیسیون مختلط ارجاع شود دادگاه حکمیت بایستی تا صدور رأی قطعی کمیسیون دربارة موضوع مورد بحث جریان‌ محاکمه را متوقف سازد. پس از صدور رأی دادگاه حکمیت بایستی محاکمه را ادامه داده و برای رأی اقدامات لازمه را بعمل آورد.