قانون تشکیل صندوق پس انداز مستخدمان رسمی کشوری

نوع قانون

قانون -

مرجع تصويب

مجلس شورای ملی-مجلس سنا

تاریخ سند تصويب

-

شماره ابلاغ

830

مرجع ابلاغ

نخست وزیر

شماره روزنامه رسمي

8821

آخرین وضعیت

1396/01/30

طبقه بندی

ندارد

تاريخ تصويب

1353/12/27

شماره سند تصویب

-

تاریخ ابلاغ

1354/01/25

تاريخ اجرا

1354/02/18

تاریخ روزنامه رسمي

1354/02/02

تاریخ انتشار

-

متن کامل قانون

ماده 1

- بمنظور تأمین رفاه مستخدمان رسمی کشوری صندوق پس‌انداز مستخدمان رسمی کشوری طبق مقررات این قانون تأسیس میگردد.

تبصره 1

- منظور از مستخدم رسمی در این قانون مستخدمان رسمی مشمول قانون استخدام کشوری و دارندگان رتبه‌های قضائی و اعضای رسمی‌ هیئت علمی دانشگاههای دولتی و مؤسسات آموزش عالی دولتی و مؤسسات پژوهشی دولتی است. ‌

تبصره 2

- مؤسسات دولتی غیر مشمول قانون استخدام کشوری در صورتیکه مقررات خاصی برای پس‌انداز کارکنان خود نداشته باشند مکلفند‌ ظرف ششماه از تاریخ تصویب این قانون براساس مقرراتی که بتأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور خواهد رسید به تشکیل صندوق پس‌انداز اقدام نمایند.

تبصره 3

- مستخدمان رسمی که بموجب قانون واگذاری بیمارستانهای وزارت بهداری به جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران منتقل شده‌اند‌ همچنین کلیه مستخدمان رسمی کشوری که مؤسسات محل خدمت آنان مقررات خاصی برای پس‌انداز این قبیل کارکنان ندارند مشمول مقررات این‌ قانون میباشند.

ماده 2

- وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مکلفند همه‌ ماهه از حقوق هر یک از مستخدمان رسمی خود تا پانزده هزار ریال دو درصد و نسبت به مازاد ‌آن تا سی هزار ریال سه درصد و نسبت به مازاد آن تا پنجاه هزار ریال چهار درصد بابت سهم مستخدم کسر و مابه‌التفاوت آن را تا شش درصد بابت سهم ‌دولت از اعتبار خود بر آن اضافه کنند و بحساب صندوق واریز نمایند.

تبصره 1

- حداکثر میزان حقوق مشمول پس‌انداز در این ماده به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیئت وزیران قابل ‌افزایش می‌باشد.

تبصره 2

- وزارتخانه‌ها و مؤسساتی که مستخدمان رسمی مأمور خدمت در اختیار دارند و حقوق آنان را از اعتبار و بودجه خود پرداخت میکنند‌ مکلفند همه ‌ماهه وجوه مربوط بسهم دولت و سهم مستخدم را بترتیب مذکور در این ماده بحساب صندوق واریز کنند.

ماده 3

- پس‌انداز مذکور در ماده 2 بصورت سپرده در بانک رهنی ایران بنام هر مستخدم نگهداری و بانک مزبور مکلف است در دفاتر خود بنام ‌هر یک از مستخدمان مشمول این قانون دو حساب تحت عناوین حساب پس‌انداز سهم مستخدم و حساب پس‌انداز سهم دولت نگهداری کند و در‌پایان هر سال صورت وضعیت حساب او را پس از احتساب وجوهی که بابت بهره بوجوه پس‌انداز اضافه میشود باطلاع وی برساند.

تبصره 1

- نرخ بهره متعلق به وجوه پس‌انداز اعم از سهم مستخدم و سهم دولت به پیشنهاد بانک مرکزی ایران از طرف هیئت وزیران تعیین خواهد‌ شد.

ماده 4

- بهره‌ایکه به وجوه پس‌انداز سهم مستخدم تعلق میگیرد کلا بحساب سهم مستخدم اضافه میشود.

ماده 5

- بمنظور رفاه بازنشستگان و وظیفه ‌بگیران، دولت مکلف است ظرف حداکثر ششماه در اولین سال تشکیل صندوق مبلغ شصت میلیون ‌ریال و در سال دوم مبلغ چهل میلیون ریال بعنوان کمک به صندوق پرداخت نماید.

ماده 6

- دو سوم بهره متعلق بوجوه پس‌انداز سهم دولت بحساب پس‌انداز سهم دولت اضافه میشود و یک سوم بقیه آن همچنین ارقام مذکور‌ در ماده 5 در حساب مخصوص واریز میشود تا طبق آئین‌نامه‌ایکه به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و وزارت رفاه اجتماعی به‌تصویب هیئت وزیران میرسد به مصرف تأمین رفاه بازنشستگان و وظیفه‌بگیران و وراث قانونی مستخدمان فوت شده برسد.

ماده 7

- وجوه پس‌انداز و بهره‌ای که بحساب پس‌انداز مستخدم و سهم دولت طبق ماده 4 تعلق میگیرد تا زمانی که مستخدم در خدمت دولت ‌است بوی پرداخت نمیشود و در صورتیکه خدمت مستخدم خاتمه یابد بترتیب زیر عمل میشود:

بند الف

- در صورت بازنشستگی و یا ازکارافتادگی یا بازخرید خدمت مستخدم کلیه وجوه پس‌انداز سهم مستخدم و سهم دولت بهره‌های مربوط باو ‌پرداخت میشود.

بند ب

- در صورت فوت مستخدم کلیه وجوه پس‌انداز اعم از سهم مستخدم و سهم دولت و بهره‌های مربوط به تساوی بین وارث قانونی مذکور در‌ماده 86 قانون استخدام کشوری تقسیم میگردد و در صورتیکه وراث قانونی با شرایط مقرر در ماده 86 قانون مذکور وجود نداشته باشد فقط سهم‌ مستخدم و بهره آن طبق قانون مدنی بورثه او تعلق خواهد گرفت.

بند ج

- در صورتیکه مستخدم به موجب حکم دادگاههای صلاحیتدار به مجازاتهای اخراج از خدمت وزارتخانه یا مؤسسه دولتی یا انفصال دائم از ‌خدمت دولت محکوم شود فقط مستحق دریافت سهم پس‌انداز خود و بهره متعلق بآن خواهد بود.

بند د

- در مورد استعفاء و سایر موارد علاوه بر پرداخت سهم پرداختی مستخدم و بهره آن سهم پرداختی دولت و بهره آن با توجه بسنوات خدمت ‌مستخدم بشرح زیر محاسبه و باو پرداخت میشود:

‌در پایان سال پنجم پنج درصد.

‌در پایان سال دهم پانزده درصد.

‌در پایان سال پانزدهم سی درصد.

‌در پایان سال بیستم پنجاه درصد.

در پایان سال بیست و پنجم هفتاد و پنج درصد.

‌در پایان سال سی‌ام ببعد صد درصد.

تبصره 1

- آن قسمت از وجوه پس‌انداز و بهره آن که براساس مقررات فوق بمستخدم یا بازماندگان او، قابل پرداخت نباشد بحساب مخصوص‌ مذکور در ماده 6 واریز و صرف تأمین رفاه بازنشستگان و وظیفه‌بگیران میشود.

ماده 8

- به موجودی حساب پس‌انداز و بهره متعلق بآن در موقع پرداخت هیچگونه مالیات و عوارض تعلق نمیگیرد و در صورت فوت صاحب ‌حساب در جمع ارزش ما ترک متوفی محاسبه نخواهد شد.

ماده 9

- توقیف وجوه پس‌انداز مذکور در این قانون جز در قبال مطالبات دولت مجاز نمیباشد.

ماده 10

- بانک رهنی ایران موظف است برابر شرایط مقرر در آئین‌نامه‌ای که به پیشنهاد سازمان امور اداریواستخدامی کشورووزارتراهو‌شهرسازیووزارت رفاه اجتماعی به تصویب هیئتوزیران میرسد در صورت تقاضای صاحبان حساب بآنانوام بدهد.

ماده 11

- پرداخت‌کنندگان حقوق اعم از حقوق اشتغال یا بازنشستگی و وظیفه مکلف هستند در موقع پرداخت حقوق اقساط مربوط به بازپرداخت ‌وام را که طبق ماده 10 به مستخدمین پرداخت شده است از حقوق آنان کسر و بحساب مربوط واریز کنند.

موخره

قانون فوق مشتمل بر یازده ماده و هفت تبصره پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه 19ر12ر1353، در جلسه روز سه‌شنبه بیست و هفتم ‌اسفند ماه یکهزار و سیصد و پنجاه و سه شمسی بتصویب مجلس شورایملی رسید.

امضاء

رئیس مجلس شورایملی - عبدالله ریاضی

اسناد مرتبط

وضعیت‌های تنقیحی

دستگاه‌های مجری

سازمان امور اداری و استخدامی

گیرندگان رونوشت

شبکه ارتباطات