ماده یک
قانون راجع بالحاق دولت ایران به مقاولهنامه بینالمللی شماره 111 مربوط به تبعیض در امور استخدام و اشتغال
ماده یک
-1 - از لحاظ این مقاوله نامه (تبعیض) عبارت است از: الف - هر گونه تفاوت و محرومیت یا تقدم که بر پایه نژاد - رنگ پوست - جنسیت - مذهب - عقیده سیاسی و یا سابقه ملیت آباء و اجداد یا طبقهاجتماعی بر قرار بوده و در امور مربوط به استخدام و اشتغال تساوی احتمال موفقیت و رعایت مساوات در شرایط سلوک با کارگر را بکلی از میان برده و با بدان لطمه وارد سازد.
ب - هر گونه تفاوت دیگر یا محرومیت و یا تقدم که نتیجه آن از میان بردن یا محدودیت تساوی احتمال موفقیت و شرایط سلوک و رفتار با کارگرانباشد و پس از استماع نظریه سازمانهای کارگری کارفرمائی ذینفع از طرف مقامات صلاحیتدار به این عنوان شناخته و معرفی گردد.
2 - تفاوت یا محرومیت یا حق تقدمیکه بر پایه صلاحیت حرفهای جهت اشتغال بحرفه معینی لازم شناخته شده باشد تبعیض محسوب نخواهد شد.
3 - از لحاظ این مقاوله نامه اصطلاح استخدام Emploi et professionو اشتغال حق استفاده از راهنمائی حرفهای و آموزش حرفهای و حقاستخدام و اشتغال بحرفههای مختلف و همچنان شرایط کار را شامل خواهد بود.