مبحث 12

ماده 91

- مواد هسته‌ای مشمول یا نیازمند حفاظت طبق این موافقتنامه که بطور بین‌المللی برای مقاصد مذکور در این موافقتنامه انتقال یافته بشرح ‌زیر تحت مسئولیت دولت ایران تلقی خواهد گردید:

‌الف - در مورد ورود بایران از زمانی که چنین مسئولیتی دیگر بعهدة کشور صادرکنندة [صادرکننده] نیست یعنی حداکثر تا زمانیکه مواد بمقصد میرسد.

ب - در صورت صدور از ایران تا زمانی که دولت دریافت‌کننده چنین مسئولیتی را بعهده میگیرد یعنی حداکثر تا زمانیکه مواد به مقصد میرسد.

‌دولتهای مربوطه طبق ترتیبات مناسب نقطه‌ای را که در آن مسئولیت انتقال مییابد تعیین خواهد نمود. نه ایران و نه هیچ دولت دیگری چنین مسئولیتی ‌را در قبال مواد هسته‌ای صرفاً بدلیل اینکه این مواد در حال عبور بطرف یا از طرف سرزمین آن دولت میباشد یا در یک کشتی زیر پرچم آن دولت و‌یا با هواپیمای آن دولت حمل میشود ندارد.

ماده 92

- الف - دولت ایران هر گونه تصمیم مبنی بر انتقال مواد هسته‌ای مشمول حفاظت طبق این موافقتنامه را بخارج از ایران در صورتیکه ‌محموله از یک کیلوگرم مؤثر تجاوز نماید یا در صورتیکه ظرف سه ماه قرار باشد محموله‌های مختلف جداگانه بهمان کشور ارسال گردد که هر کدام‌کمتر از یک کیلوگرم مؤثر لکن در مجموع از یک کیلوگرم مؤثر تجاوز نماید بآژانس اعلام خواهند نمود.

ب - چنین اعلامیه‌هائی پس از خاتمه ترتیبات مربوط بانعقاد موافقتنامه و انتقال و بطور عادی حداقل دو هفته قبل از آماده شدن مواد هسته‌ای برای‌حمل بآژانس ارسال خواهد شد.

ج - دولت ایران و آژانس ممکن است در مورد روشهای مختلف اعلام قبلی با یکدیگر توافق نمایند.

‌د - اعلامیه موارد زیر را روشن خواهد نمود:

1 - مشخصات و در صورت امکان مقدار و ترکیب مورد نظر مواد هسته‌ای که قرار است حمل گردد و منطقه توازن که مواد از آن جا حمل گردیده است.

2 - کشور مقصد مواد هسته‌ای.

3 - تاریخها و محلهائیکه قرار است در آن مواد هسته‌ای برای حمل آماده گردد.

4 - تاریخهای تقریبی ارسال و ورود مواد هسته‌ای.

5 - نقطه‌ای که کشور دریافت‌کننده مسئولیت مواد هسته‌ای مشمول این موافقتنامه را در آن بعهده خواهد گرفت و تاریخ احتمالی وصول بآن نقطه.

ماده 93

- اعلامیه‌ای که در ماده 92 فوق به آن اشاره شد بترتیبی خواهد بود که آژانس بتواند در صورت لزوم بازرسی ویژه و در صورت امکان در مورد‌ مقدار و ترکیب مواد هسته‌ای قبل از انتقال بخارج از ایران تحقیق بعمل آورد و در صورت تمایل آژانس و یا درخواست دولت ایران مواد هسته‌ای را‌هنگامی که برای حمل آماده میشود مهر نماید. بهر حال انتقال مواد هسته‌ای بهیچوجه بموجب هیچگونه اقدام یا تصمیمی که از طرف آژانس‌طبق چنین اعلامیه‌ای اتخاذ شود بتأخیر نخواهد افتاد.

ماده 94

- در صورتیکه مواد هسته‌ای در کشور دریافت‌کننده مشمول حفاظت آژانس نباشد دولت ایران ترتیبی خواهد داد تا آژانس ظرف سه ماه از‌تاریخی که کشور دریافت‌کننده مسئولیت مواد هسته‌ای را از ایران بعهده میگیرد تأیید آن کشور را مبنی بر انتقال مواد دریافت دارد.

ماده 95

- الف - دولت ایران آژانس را از هر گونه انتقال پیش‌بینی شده مواد هسته‌ای که طبق این موافقتنامه مشمول حفاظت میگردد در صورتیکه ‌محموله بیش از یک کیلوگرم مؤثر باشد یا در صورتیکه قرار باشد ظرف مدت سه ماه محموله‌های جداگانه از همان دولت دریافت گردد که هر یک کمتر‌از یک کیلوگرم مؤثر وزن داشته لیکن در مجموع وزن آن از یک کیلوگرم مؤثر تجاوز نماید مطلع خواهد نمود.

ب - آژانس هر چه زودتر اعلام قبلی مبنی بر ورود مواد هسته‌ای پیش‌بینی شده و در هر حال حداکثر تا تاریخی که دولت ایران مسئولیت مواد هسته‌ای ‌را بعهده میگیرد دریافت خواهد نمود.

ج - دولت ایران و آژانس ممکن است در مورد روشهای مختلفی برای اعلام قبلی توافق نمایند.

‌د - در اعلامیه موارد زیر ذکر خواهد گردید:

1 - مشخصات و در صورت امکان مقدار و ترکیب مواد هسته‌ای پیش‌بینی شده.

2 - دولت ایران مسئولیت مواد هسته‌ای مشمول این موافقتنامه را در چه نقطه‌ای از انتقال بعهده خواهد گرفت و تاریخ احتمالی وصول بآن نقطه -‌و

3 - تاریخ ورود پیش‌بینی شده محل و تاریخی که قرار است مواد هسته‌ای از بسته‌بندی خارج گردد.

ماده 96

- اعلامیه مذکور در ماده 95 فوق بایستی بترتیبی باشد که آژانس بتواند در صورت لزوم برای تشخیص و در صورت امکان تحقیق در مورد ‌مقدار و ترکیب مواد هسته‌ای هنگامیکه محموله از بسته‌بندی خارج میگردد بازرسی ویژه بعمل آورد.