ماده دوم

قانون الحاق دولت ایران بقرارداد بین المللی مبارزه با تبعیض در امر تعلیمات

ماده دوم

موارد زیر در صورتیکه مورد قبول دولت باشد بعنوان تبعیض به معنای مذکور در ماده اول این قرارداد تلقی نخواهد شد:

بند الف

- ایجاد یا حفظ نظام و یا مؤسسات تعلیماتی جداگانه برای شاگردان پسر و دختر منوط باینکه در نظام و مؤسسات جداگانه برای هر یک از دو‌گروه مذکور تسهیلات مشابه برای دسترسی به تعلیمات وجود داشته باشد و هردو گروه از معلمین متشابه‌الصلاحیت و ساختمان‌های آموزشی و‌تجهیزات هم طراز برخوردار باشند و بتوانند از برنامه‌های تعلیمات یکسان و یا متشابه استفاده نمایند.

بند ب

- ایجاد یا حفظ نظام یا مؤسسات تعلیماتی جداگانه به علل مربوط به دین یا زبان در صورتیکه در آنها تعلیماتی داده شود که با تمایلات والدین یا‌قیم قانونی اطفال وفق داشته باشد مشروط بر اینکه قبول چنین نظام یا ورود به چنین مؤسساتی اختیاری باشد و تعلیماتی که در آن داده می‌شود مطابق‌اصولی باشد که از طرف مقامات صلاحیتدار برای تعلیمات و بخصوص تعلیمات هم درجه آن مقرر یا تصویب شده است.

بند ج

- ایجاد یا حفظ مؤسسات تعلیماتی غیر دولتی، هرگاه هدف این مؤسسات محروم ساختن گروهی نباشد بلکه بالعکس منظور از آن افزودن به‌امکانات تحصیلی باشد که مقامات دولتی بوجود آورده‌اند و تعلیماتی که در آنها داده می‌شود مطابق با اصولی باشد که از طرف مقامات صالحه برای‌تعلیمات و بخصوص تعلیمات هم درجه آن مقرر یا تصویب شده است.